Skip to main content

2 พ.ย. 2558 เฟซบุ๊กแฟนเพจ ‘องค์การนักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์’ เผยแพร่แถลงการณ์ประกาศเจตนารมณ์เปิดพื้นที่รับฟังเสียงคนรุ่นใหม่ โดย นายกองค์กรนักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ (อมธ.)  ชวน ร่วมออกแบบอนาคตของสังคมไทยไปด้วยกัน "Road Map คนรุ่นใหม่ รัฐธรรมนูญไทย New Gen"

โดยมีรายละเอียดดังนี้

พลัง” ของทุกคน
“ประสบการณ์”ของทุกคน
“ความคิดเห็น”ของทุกคน

ล้วนเป็นสิ่งสำคัญที่ทุกภาคส่วนในสังคมต้องรับรู้ซึ่งกันและกัน
อย่าปล่อยให้ใครมาคิด มาพูด มาเขียนแทนเราโดยที่เราไม่ยินยอม
เพราะประเทศนี้ เป็นของทุกคน!!
ตลอดระยะเวลา18ปีที่ผ่านมา
นับแต่การปฏิรูปการเมืองด้วยรัฐธรรมนูญปี40
ตลอดระยะเวลา 83 ปีที่ผ่านมา
นับแต่การอภิวัฒน์สยาม 2475
ตลอดระยะเวลา123ปีที่ผ่านมา
นับแต่การปฏิรูปประเทศโดยรัชกาลที่5
เหตุใด สังคมไทยถึงยังอยู่ในวังวนแห่งการปฏิรูป ที่ดูจะไร้จุดสิ้นสุด
สังคมไทย ประกอบไปด้วยผู้คนจำนวนมาก กลุ่มผลประโยชน์ที่หลากหลาย ภาคประชาสังคม ภาคธุรกิจ องค์กรวิชาชีพ กลุ่มผู้มีรายได้น้อย และ ชนชั้นรากหญ้า กลุ่มทุนผู้กำหนดกลไกทางเศรษฐกิจ กลุ่มผู้ได้รับผลกระทบจากนโยบายการพัฒนาประเทศ กลุ่มชาติพันธ์ชนพื้นถิ่น กลุ่มความหลากหลายทางเพศ กลุ่มลูกจ้างแรงงาน ประชาชนในเขตเมือง ประชาชนในท้องถิ่น และอีกมากมายหลากกลายกลุ่มสุดแต่จะใช้เกณฑ์ใดพิจารณา 

พวกเขาเหล่านี้ต่างกระจายไปอยู่ทุกแห่งหนในสังคม 
พวกเขาเหล่านี้ต่างไม่อาจหลีกหนีผลจากกฎกติกาของประเทศ
พวกเขาเหล่านี้ต่างไม่อาจรอดพ้นจากสายตาของอำนาจรัฐ
พวกเขาเหล่านี้ อาจเป็นคนรอบตัวเรา
หรือ พวกเขาเหล่านี้ อาจเป็นตัวเราเอง
เพราะเราทุกคน ก็คือองค์ประกอบของสังคม
ไม่ว่าเรา จะอยู่บนผืนแผ่นดินไทย
หรือจะนำความเป็นไทย ติดตัวไปอยู่บนแผ่นดินอื่น

เราทุกคนล้วนต่างมีจุดเกาะเกี่ยว กับกติกาของสังคมไทย แล้วเหตุใด เราทุกคนที่ล้วนมีส่วนได้ส่วนเสีย กับกติกาของสังคม จึงไม่สามารถ เดินหน้าเข้าหากัน มากำหนดกติกานั้นร่วมกัน อย่างเสมอหน้าเท่าเทียมกันได้ เหตุใด กติกาในหลายๆระดับ ตั้งแต่ระดับธุรกิจอย่างข้อตกลงในเกษตรพันธะสัญญา ไปจนถึงกติกาในระดับประเทศ ไม่ว่าจะเป็นกฎหมายระดับพระราชบัญญัติ หรือ ระดับรัฐธรรมนูญ ล้วนแต่มีข้อตกลงที่ไม่เป็นธรรม แก่บุคคลหลากกลุ่มในสังคมในบางเรื่องบางประเด็นได้อยู่เสมอๆ คนกลุ่มหนึ่งหรือหลายกลุ่ม จำต้องยอมแบกรับการสูญเสียผลประโยชน์บางประการ บ้างอาจเป็นที่ดินทำกิน บ้างอาจเป็นความเสี่ยงภัยจากพิบัติภัยธรรมชาติ บ้างอาจเป็นโรคภัยไข้เจ็บจากสารพิษตกค้างในอากาศ แหล่งน้ำ โดยไม่ได้รับการชดเชยอย่างพอสมควรแก่เหตุแต่อย่างใด

เหตุใดเราจึงต้องยอมจำนน ต่อการบังคับใช้กติกา ผ่านผู้มีอำนาจที่เราไม่มีแม้แต่โอกาสเข้าไปร่วมกำหนดข้อตกลง ร่วมเจรจาต่อรอง อย่างเสมอหน้า เสมอภาค เท่าเทียมซึ่งกันและกัน

พวกเขา ผู้ซึ่งมีอำนาจต่อรองมากล้น ไม่ว่าจะเป็นอำนาจรัฐ อำนาจทุน อำนาจบารมีอิทธิพลส่วนตน หรือกระทั่งอำนาจปืน ตลอดจนกระทั่ง อำนาจจากเสียงของประชาชน เหตุใดสังคมจึงยอมจำนนและยอมรับต่อการกระทำอย่างใช้อำนาจบาตรใหญ่ของพวกเขาได้อยู่เนืองๆ

ยิ่งในสังคมสมัยปัจจุบัน เมื่อช่องทางการติดต่อสื่อสารขยายจนเป็นสังคมไร้พรมแดนข้อมูลข่าวสารไม่เพียงแต่จะแสวงหาได้จากแผงขายหนังสือพิมพ์ แต่ช่องทางนับไม่ถ้วน ได้เป็นปากเป็นเสียงของคนตัวเล็กตัวน้อยมากมาย การเกิดขึ้นของสื่อสารมวลชนที่หลากหลาย การกระจายตัวของสื่อท้องถิ่น สิ่งเหล่านี้ทำให้เรื่องที่ไม่เคยปรากฎบนสื่อหลัก สามารถเข้าถึงได้เพียงปลายนิ้วกดเข้าไปดู

แต่ดูเหมือนการรับรู้ และตื่นตัว ต่อปัญหาของคนตัวเล็กตัวน้อย จะไม่ได้ถูกตระหนักโดยคนที่ไม่ถูกกระทบโดยตรง และคนตัวเล็กตัวน้อยแต่ละกลุ่ม กลับถูกปล่อยให้เผชิญปัญหาต่อผู้มีอำนาจต่อรองเหนือกว่า อย่างโดดเดี่ยวลำพัง
เราอาจได้ยิน เสียงของนักศึกษาที่คัดค้านการนำมหาวิทยาลัยออกนอกระบบที่ฟากผู้บริหารไม่เปิดโอกาสรับฟังข้อสงสัยท้วงติง

เราอาจได้ยินข่าวการไล่ที่ ของผู้ค้า ที่เราอาจมองว่าเกะกะกีดขวางทางสัญจร
เราอาจได้ยิน ข่าวผู้ได้รับผลกระทบจากโครงการของรัฐสารพัดโครงการ มายืนประท้วง มารวมตัวให้กำลังใจ บรรดาแกนนำที่ต้องสู้คดีในศาล หรือมารอยื่นหนังสือ ยืนอ่านแถลงการณ์ที่หน้ากระทรวง ส่วนราชการต่างๆ
เราอาจไม่เคยตั้งคำถาม ว่า ทำไม นักศึกษาถึงคัดค้านมหาวิทยาลัย
ผู้ค้าที่ถูกไล่ที่ เขาจะไปอยู่ที่ไหน

รัฐเยียวยาผู้ได้รับผลกระทบจากมลพิษ จากการทำเหมืองแร่ จากสารเคมีในการทำโรงงานอุตสาหกรรมอย่างไร

การตั้งคำถามทำนองที่กล่าวมานั้น
เราเชื่อว่ายังมีคนตั้งคำถามเช่นนี้อยู่
แต่ทำไม เสียงของคนที่ตั้งคำถาม ถึงไม่ดังมากพอที่จะทำให้สังคมหันมาฟัง และร่วมกันแก้ปัญหาไปด้วยกั
หรือเพราะต่างคน ต่างส่งเสียงเอ่ยคำถาม จนเสียงเหล่านั้นพากันดังระงม กลบกันไปจนยากจะฟังจับความได้
เพราะทุกแห่งหน ต่างมีปัญหาของตนเอง
เราจึงอยากสร้างพื้นที่ ที่ทุกๆเสียง จะถูกส่งออกมาอย่างมีคนรับฟัง 

เพื่อให้ได้มาซึ่งรัฐธรรมนูญที่มีความคิดความเห็นและสะท้อนประสบการณ์ต่อปัญหาต่าง
จากกลุ่มคนทุกกลุ่มทุกฝ่ายนั้น

เรา จึงเล็งเห็นถึงความสำคัญของกระบวนการ ว่าต้องเป็นพื้นที่สำหรับทุกๆความคิดเห็น และทุกๆชุดข้อมูลอย่างแท้จริง พื้นที่เช่นว่านั้น ยากจะมีขึ้นได้ หากว่า องค์กรผู้รับผิดชอบ เป็นผู้ตกอยู่ในวังวนแห่งความขัดแย้ง หรือเป็นผู้มีส่วนได้เสียในผลประโยชน์ จากการกระทำของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเสียเอง
เพราะจะนำไปสู่การถูกใส่ร้ายป้ายสี และ ลดทอนการรับฟังความคิดเห็นข้อมูลต่างๆที่ถูกนำเสนอมา ณ พื้นที่แห่งนั้นไป เพราะอคติแห่งความขัดแย้งที่ฝังรากลึก ตลอดจนความไม่ไว้เนื้อเชื่อใจซึ่งกันและกัน ดังที่ได้ปรากฏบุคคลผู้เป็นกลางจำนวนมากมาย ที่เห็นได้ชัดแจ้งว่าแอบอิงผลประโยชน์กับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง หรือถูกเชื่อมโยงตกเป็นเป้าโจมตีของคู่ขัดแย้งกลุ่มต่างๆได้เสมอๆ

เรา เครือข่ายนักศึกษาและองค์การนักศึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ สถาบันการศึกษาที่มีศิษย์เก่า ศิษย์ปัจจุบัน และมีผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับสถาบันการศึกษาแห่งนี้ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ไปปรากฏอยู่ในกลุ่มคู่ขัดแย้งที่หลากหลาย ทั้งในด้านฝ่ายองค์กรผู้ใช้อำนาจรัฐ และในฝ่ายผู้ได้รับผลกระทบจากอำนาจรัฐ หรือกระทั่งในฝ่ายผู้กุมอำนาจทุน และฝ่ายผู้ได้รับผลกระทบจากอำนาจทุน ทั้งจากภายในและในทางการระหว่างประเทศ 

เรา จึงปรารถนาที่จะเป็นเพียงเลขานุการ ที่จะรับผิดชอบในการ รวบรวม ประมวล และ ถ่ายทอดทุกความคิด ความรู้ ทุกชุดข้อมูล จากทุกเสียงในสังคม เพื่อส่งต่อความเข้าใจซึ่งกันและกันให้เกิดขึ้นในสังคมไทย 
เรา ไม่ได้ประสงค์เป็นผู้ถือธงนำ และขึ้นประกาศตนเป็นมันสมอง หรือเป็นหัวหน้า ของการอำนวยการจัดทำพื้นที่แห่งนี้ ด้วยเพราะเราเล็งเห็นว่าในอดีตที่ผ่านมา การสร้างผู้นำในยามวิกฤติ เป็นจุดอ่อนประการสำคัญ ที่ทำให้ขบวนการทางสังคมง่ายต่อการตกเป็นเป้าโจมตีจากผู้ไม่ประสงค์ดี ที่มุ่งจะทำลายความชอบธรรมและขัดขวางการดำเนินการ และที่อันตรายไปกว่านั้น คือจะนำไปสู่การถูกบ่อนเซาะจากภายในเสียเอง ด้วยเพราะทุกสิ่งที่เรามุ่งสร้าง ล้วนแต่ต้องอาศัยความรู้สึกนึกคิด ของ มนุษย์ปุถุชน ที่มีความรัก ความเกลียด มีอารมณ์ ความรู้สึกนานัปการ หากเกิดผู้นำ หรือ กลุ่มหนึ่งกลุ่มใดปรากฏเด่นชัดว่าเป็นการนำและนำไปสู่การสถาปนาอำนาจกำหนดทิศทางการเลือกรับฟังเพียงฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด ด้วยเพราะปัจจัยด้านผู้คนที่แวดล้อมตัวผู้นำหรือองค์กรที่นำ ย่อมนำไปสู่การสูญเสียความไว้วางใจที่จะร่วมทางไปด้วยกัน และทำให้กลุ่มหนึ่งกลุ่มใดปิดกั้นการเปิดใจสะท้อนองค์ความรู้ที่หลากหลาย คอยมากระตุ้นเตือนในการรวบรวมข้อเสนอ จนบิดผันไปจากเจตนารมณ์ตั้งต้น ที่เรามุ่งจะเป็นเพียงเลขานุการที่จะรวบรวม ประมวล ข้อมูลเพื่อนำไปสู่การขับเคลื่อนสังคมทั้งระดับการร่างรัฐธรรมนูญ ตลอดจนการออกกิจกาสังคมในทุกระดับ ให้ผู้มีส่วนในการจัดทำกติกาต้องได้รับฟังเรื่องราวจากผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในทุกระดับอย่างทั่วถึง ด้วยความโปร่งใสและเป็นธรรม

เรา จะเปิดรับผู้มีใจรักความเป็นธรรม ที่จะมาร่วมอำนวยการถ่ายทอดนำเสนอข้อมูลสู่สาธารณะ ตลอดจนการจัดการงานภายใน เพื่อให้การทำงานที่สำคัญนี้ เป็นไปอย่างมีระบบระเบียบ มิใช่ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจตามอำเภอใจของสมาชิกกลุ่มคนหนึ่งคนใด แต่จะต้องมีระเบียบขั้นตอน ที่เป็นแบบแผนลายลักษณ์อักษรชัดเจน เพื่อง่ายต่อการเข้าถึงและตรวจสอบ ของทุกกลุ่มทุกคน การนำเสนอข้อมูลไม่ว่าจะด้วยรูปแบบเอกสารสิ่งตีพิมพ์ วิธีการทางอิเล็กทรอนิกส์ ต่างๆ เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่าผู้สันทัดในทางเทคนิคจากองค์กรต่างๆจะยินดีมาช่วยเหลือและถ่ายทอดวิธีการทำงาน เพื่อร่วมกัน ออกแบบทั้งระบบภายในกระบวนการ และ รูปแบบการสื่อสารสู่ภายนอก 

เรา เชื่อมั่นว่า หากทุกกลุ่ม นำข้อมูล เครือข่ายการขอรับความช่วยเหลือจากหน่วยงานองค์กรต่างๆ มาประสานร่วมกัน ไม่หวงกั้นปิดบังเฉพาะเพียงเพื่อการเคลื่อนไหวในกลุ่มของตนเอง ย่อมจะนำไปสู่รูปแบบการเคลื่อนไหวเพื่อส่งเสียงของทุกกลุ่มทุกฝ่าย ไปยังผู้มีอำนาจรัฐ ผู้กุมอำนาจทุน เพื่อก่อให้เกิดการจัดการบริหาร อย่างที่ไม่เป็นการก่อผลกระทบต่อกลุ่มหนึ่งกลุ่มใดโดยปราศจากกระบวนการทบทวน ตรวจสอบ และชดใช้เยียวยา อย่างไร้ความเป็นธรรม และขัดต่อหลักการทางกฎหมายที่ควรจะเป็นอีกต่อไป

เรา ในฐานะคนรุ่นใหม่ คนรุ่นใหม่ที่ต้องเผชิญกับสภาวการณ์ทางสังคม ที่เปลี่ยนแปลงไป ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบการต่อสู้ทางการเมืองที่เปลี่ยนไป พฤติกรรมการบริโภคข่าวสารที่เปลี่ยนไป พฤติกรรมการใช้ทรัพยากรที่เปลี่ยนไปพฤติกรรมการตื่นตัวต่อการใช้อำนาจในทางมิชอบของผู้มีอำนาจที่เปลี่ยนไป 

เรา จึงอยากรับรู้ทั้งเสียงของคนรุ่นปัจจุบัน ที่ไม่เพียงแต่ต้องอยู่กับปัจจุบัน แต่ยังต้องร่วมกันสรรค์สร้างสังคมไทย เพื่อส่งต่อให้คนรุ่นใหม่ได้หลงเหลือคุณค่าที่จำเป็นต้องรักษาไว้ 
เรา อยากรับรู้เสียงของคนรุ่นใหม่ ที่จะต้องออกไปเผชิญโลกกว้างในวันข้างหน้า ทั้งในมิติการทำงาน หารายได้เลี้ยงตนเองและคนรอบข้าง การเป็นผู้หารายได้ส่งให้รัฐ การเป็นผู้รับสวัสดิการจากรัฐ ผ่านทรัพยากรที่ถูกใช้ไปเรื่อยๆจากคนรุ่นอดีตและปัจจุบัน ในโลกที่ต้นทุนทางสังคมทั้งจากอดีตและปัจจุบัน ต่างคนต่างมีไม่เท่ากันเสมอมา คนรุ่นใหม่ อยากมีส่วนรังสรรค์สังคมไทยในอนาคต โดยเริ่มต้นที่ตัวเรา และเริ่มต้นนับแต่วันนี้ กันอย่างไร
เพราะอนาคตข้างหน้า ไม่ใช่ของใครที่ไหน แต่มันคืออนาคตของเราและอนาคตของคนรุ่นต่อไปเรื่อยๆไม่มีที่สิ้นสุด

เรา จึงไม่อยากเห็นการที่คนรุ่นปัจจุบันทำนานาสิ่ง ใช้อำนาจที่มากล้น เพียงเพื่อประโยชน์ของตนและพวกพ้อง เพื่อตอบสนองความต้องการในเวลาปัจจุบัน
แต่เรา อยากเห็นสังคมไทย ที่ทุกคนร่วมกันคิดไปถึงอนาคตข้างหน้า ในวันที่คนแต่ละรุ่นต้องจากสังคมนี้ไป เรา จะส่งต่ออะไรให้คนรุ่นหลัง
ดังนั้น คนรุ่นใหม่ จึงไม่ควรหยุดอยู่เพียงความคิดที่ว่า เราไม่มีประสบการณ์ เราไม่มีความรู้ เรา จึงไม่ควรเข้าร่วมในพื้นที่นี้ แต่ปล่อยให้เป็นเรื่องของผู้ใหญ่เสนอกันไป เพราะ ทุกสิ่งที่คนรุ่นเก่าทำกันอยู่ในปัจจุบัน ย่อมส่งผลกระเทือนต่อเนื่องไปยังวันข้างหน้าในด้านใดด้านหนึ่งอย่างแน่นอน

เราจะทำประการใดได้อีก นอกไปจากการสร้างพื้นที่รับฟัง ที่มีส่วนร่วมจากคนรุ่นปัจจุบันที่ผ่านร้อนผ่านหนาว และคนรุ่นใหม่ ที่เปี่ยมไปด้วยความฝันและความหวังถึงอนาคต เพื่อสร้างสมดุลให้สังคม ที่จะเป็นยุคสมัยของคนต่างรุ่น แต่การกระทำ และ ความคิดความฝันและความจริงที่เกิดขึ้น จะกระทบกระทั่งและสัมพันธ์เชื่อมโยงกันอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ 

ท้ายที่สุดนี้ เรา จึงหวังว่า กติกาของสังคมไทย จะถูกเขียนเพื่อเราทุกคน มิใช่ถูกเขียนโดยใครกลุ่มหนึ่งกลุ่มใด เพื่อประโยชน์ของกลุ่มหนึ่งกลุ่มใด โดยมิได้สอดคล้องสะท้อนการแก้ปัญหาของเราทุกคนในสังคม และทั้งนี้ กระบวนการทำกติกา จึงต้องไม่ใช่การที่คนกลุ่มหนึ่งกลุ่มใด มาแอบอ้างว่าทำเพื่อทุกคน รับฟังคนทุกคน แต่ปราศจากการให้คนทุกคนได้ร่วมกันตรวจสอบ และมีสิทธิถอดถอนคนที่ประชาชนไม่ไว้วางใจ ออกไปจากองค์กรผู้ร่างกติกาสังคม
เพราะมิฉะนั้นแล้ว สัญญาว่าจะรับฟัง สัญญาว่าจะทำเพื่อเราทุกคน ก็อาจเป็นเพียงลมปาก ที่ปราศจากบทพิสูจน์ความจริงใจ 

ณ วันที่ 2 พฤศจิกายน 2558 
หอประชุมศรีบูรพา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์
สถานที่เพื่อรำลึกถึง กุหลาบ สายประดิษฐ์ ผู้ย้ำชัดถึงจิตวิญญาณธรรมศาสตร์กับการรับใช้ประชาชน

-แถลงการณ์โดย นายกฯ องค์กรนักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์